از جابربن عبدالله انصاری روایت شده است که:

وقتی پیامبر اکرم (ص) دخترش فاطمه(س) را به ازدواج با حضرت علی(ع) در آورد، تعدادی از مردم نزد پیامبر آمدند و گفتند: چرا فاطمه را به مهر اندک به عقد علی بن ابی طالب در آوردی؟ حضرت فرمود: این ازدواج به دستور خداوند صورت گرفته است...(1).

امام صادق(ع) می فرمایند: هنگامی که می خواستند حضرت فاطمه (س) را به خانه امیرالمومنین (ع) ببرند، جبرئیل و اسرافیل به همراه هفتاد هزار فرشته بر زمین فرود آمدند؛ بعد از آماده کردن قاطر پیامبر اکرم(ص) در حالی که بر روی آن ردایی نهاده بودند هر یک به ترتیب از جبرئیل، اسرافیل و میکائیل، لگام، رکاب و زین قاطر را گرفتند و پیامبر اسلام(ص) لباس زهرا را که بر روی قاطر سوار شده بود مرتب می کرد(2).

همچنین از امام صادق(ع) روایت شده که فرمود:

در شب عروسی حضرت زهرا (س) صدای دف به گوش حضرت محمد(ص) رسید، فرمود: این صدای چیست؟ همسرش ام سلمه عرض کرد: این صدای دف است که اسما بنت عمیس آن را به صدا در آورده است؛ برای اینکه فرزندتان را که سرآمد همه بانوان عالم است خوشحال کند تا احساس بی مادری به او دست ندهد. رسول خدا(ص) تا این مطلب را شنید، دست به طرف آسمان بلند کرد و گفت: خدایا! اسما بنت عمیس را شاد کن همچنا که او دخترم فاطمه را شاد نمود. آنگاه پیامبر اسما را صدا زد و فرمود: ای اسما! وقتی که دف می زنید چه می گوئید؟ عرض کرد توجه نداریم چه می گوئیم؛ چون هدف ما ایجاد شادی و سرور در مجلس جشن عروسی زهرا (س) و خوشحال نمودن او است. پیامبر فرمود: هنگام نواختن دف و شادی، سخنان زشت و رکیک نگوئید و از خواندن اشعار باطل و مبتذل اجتناب کنید(3).

امام صادق(ع) می فرمایند: حضرت علی(ع) و فاطمه(س) از رسول خدا (ص) درخواست نمودند تا در مورد تقسیم کارها در زندگی مشترک بین آن دو داوری نماید، که ÷یامبر چنین حکم فرمود: کارهای درون خانه را فاطمه به عهده گیرد و خدمات بیرون خانه بر عهده علی باشد. بعد از این حکم فاطمه(س) فرمود: جز خدامند هیچ کس نمی داند که من چقدر شادمان شدم از اینکه رسول خدا(ص) دست به گریبان شدن با مردان و سر و کار داشتن با نامحرمان را با این تقسیم کار، از عهده من برداشت(4).

1- شیخ حرّ عاملی: وسائل الشیعه، جلد20، ص92.

2- محدث نوری: مستدرک الوسایل، جلد14، ص197.

3- محدث نوری: مستدرک الوسایل، جلد14، ص305.