انقلاب از خطر تا اوج ... !

همسایه ما آدم شگفت انگیزی است...! از روز پیروزی انقلاب تا دیروز که با حکم بازنشستگی او را دیدم، هزاران بار شاهد اوج و سقوط انقلاب از زبان او بوده ام. یک روز آمد و گفت: انقلاب از ماست و خدا را شکر که دزدها رفتند! قرار است کار توزیع اجناس کوپنی را در اداره به من بسپارند. گاهی از کسانی که نق می زدند، بد می گفت تا یک روز او را دیدم و گفت: حیف شد...، انقلاب در خطر است!

گفتم: چی شد؟

گفت: من را جابجا کردند. انقلاب در خطر است! تا روزی که به او پست جدیدی دادند خوشحال آمد و گفت: انقلاب اُفت و خیز دارد؛ مثل موج است! دوباره اوج گرفته است! به من ماشین دادند! ما هم خوشحال شدیم که انقلاب بی خطر شد...!

یک روز عصبانی آمد و گفت: باز هم انقلاب در خطر است! گفتم: خودرو را گرفتند؟ گفت: نه، امروز رفتم وام بگیرم، از من، آن هم کسی که برای این انقلاب استخوان خرد کرده است، ضامن می خواهند!

وام که گرفت، دوباره آمد و گفت: انقلاب در اوج است! دریا تلاطم دارد!

بعد از انتخابات ریاست جمهوری، دوباره آمد و گفت: حیف...! هزار بار حیف که انقلاب از دست رفت! از وزیر تا من همه را عوض کردند! این خط و این نشان، که این انقلاب، دیگر انقلاب نمی شود...!

چند روز بعد آمد و گفت: فکر کنم انقلاب از خطر رهایی یافته است! شنیده ام دوباره به من پست جدیدی می دهند!

گفتم: خدا را شکر!

چند روز پیش می گفت: انقلاب واقعا در خطر است! 22 بهمن معلوم می شود! کسی راهپیمایی نمی آید! روز راهپیمایی وقتی که در جمع راهپیمایان همدیگر را دیدیم، گفت: خیلی شلوغ است! بی نظیره! انقلاب به اوج خودش رسیده...!

گفتم: لا اله الا الله ...

دیروز با رنگ زرد آمد. فکر کردم پدرش که مریض بوده، مرده است!
گفتم: چی شده!؟ حاج آقا بدتر هستند؟
با گریه گفت: چی می گی...؟ از سیاست دور هستی! انقلاب این بار رفت! خون ها پایمال شد...! دل آمریکا و اسرائیل و عوامل شاه شاد شد! شهبانو لباس سرخ پوشیده است!
گفتم: چی شده!؟
گفت: دیروز حکم بازنشستگی من را به دستم دادند! من بازنشسته شده ام!
تو دلم گفتم: انقلاب از دستت راحت شد!

** چو ایران نباشد ، جان من مباد **